Είναι δικαίωμά μου!

Είναι δικαίωμά μου!

Πολλές φορές ακούμε τη φράση «είναι δικαίωμά μου» ή «είναι ανθρώπινο δικαίωμα». Τι εννοούμε όμως με αυτό; Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα δικαιώματα που έχει κάποιος μόνο και μόνο λόγω της ανθρώπινης φύσης του. Αφορούν τους πάντες όπου και αν ζουν, ότι ρόλους κι αν αναλαμβάνουν, όποιες αντιλήψεις και αν έχουν. Είναι πέρα για πέρα οικουμενικά. Δεν ήταν πάντοτε όμως δεδομένα. Οι κοινότητες αρχικά λειτουργούσαν με άγραφους νόμους (φυσικό δίκαιο), οι οποίοι ίσχυαν μέχρι τη στιγμή που κάποιος τους καταπατούσε προς όφελός του. Και αυτό γινόταν συχνά!

Η πρώτη αναφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα έγινε από τον Κύρο τον Μέγα στη Βαβυλώνα την οποία αφού κατέκτησε, ελευθέρωσε όλους τους δούλους καθώς θεώρησε ότι η ελευθερία είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων ενώ επέτρεψε επίσης σε όλους να επιλέξουν τη θρησκεία τους. Αυτό όμως αφορούσε ένα μέρος του κόσμου και μια συγκεκριμένη εποχή. Ακολούθησαν πόλεμοι και καταστροφές, με αποκορύφωση τους δύο παγκοσμίους πολέμους όπου εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή έζησαν σε πλήρη εξαθλίωση για να φτάσουμε στο σημείο να συνασπιστούν οι λαοί και να καταγράψουν στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων 30 άρθρα που αποτελούν τη βάση για την προστασία και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.  

Τα άρθρα αυτά περιλαμβάνουν ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία, την ελευθερία του λόγου και την ιδιωτική ζωή. Περιλαμβάνουν επίσης οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, τη σίτιση και την εκπαίδευση. Αυτά έχουν στόχο να προστατεύουν τους ανθρώπους και να επικυρώσουν τους παράγοντες εκείνους που θα τους επιτρέπουν να ζουν με αξιοπρέπεια, ελευθερία και ισότητα χωρίς διακρίσεις. 

Τα δικαιώματα αυτά δεν είναι όμως μόνο κάποιοι κανόνες σε ένα χαρτί. Είναι όλα αυτά που οφείλουμε να ακολουθούμε για να ζούμε ειρηνικά, να προστατεύουμε ο ένας τον άλλο σε κάθε μικρή ή μεγάλη ομάδα στην οποία ανήκουμε. Γιατί κάθε δικαίωμά μας είναι και μια υποχρέωση που μοιραζόμαστε ώστε να κρατήσει ο ένας τον άλλο ασφαλή.